Dolmabahçe Sarayı ve Yerebatan Sarnıcı

Dolmabahçe Sarayı

Cumhuriyetin ilanından sonra Atatürk’ün İstanbul’daki Cumhurbaşkanlığı Konutu olan Dolmabahçe Sarayı, 10 Kasım 1938 tarihinde Atatürk’ün öldüğü yer olması münasebetiyle Cumhuriyet tarihinde ayrı bir öneme sahiptir.

Dolmabahçe Sarayı’nın ana yapıları; Harem, Mabeyn, Saat Kulesi ve Dolmabahçe Camisi'dir. Sarayda 285 oda ve 46 adet salon, 6 hamam ve 68 tuvalet vardır.

Dolmabahçe Sarayı Ha­em bölümündeki Mavi Salon ve Pembe Salon çevresindeki odalar, Hünkâr Dairesi olarak adlandırılır.

Atatürk de Hususî Daire’de Mavi Salon ile Pembe Salon arasında yer alan 71 numaralı odada kalmış ve hayata da burada veda etmiştir. Hâlâ bu odada bulunan dokuzu beş geçeyi gösteren saat yerini korumaktadır.

Salonun deniz tarafına bakan diğer köşesindeki yatak odası ise zaman zaman Atatürk’ün tarih danışmanlarından Prof. Dr. Afet İnan tarafından kullanılmıştır. Fikir ve danışma sofraları genellikle Mavi Salon’a, yaz aylarında ise sıklıkla Pembe Salon’daki balkona kurulmuştur.

Ayrıca Atatürk için 1937 yılının Haziran ayında Mavi Salon’un aydınlık mahallinde bir asansör yaptırılmıştır ki, bu asansör hâlen kullanılır durumdadır.

Yerebatan Sarnıcı

Bizans döneminde dünya şehirlerinin İstanbul'a olan mesafesini hesaplamak için kullanılan ve sıfır noktasını gösteren Yerebatan Sarnıcı'nın "Milyon Taşı" çevresel izlemenin ardından turistik bir objeye dönüştürüldü.

Ayasofya'nın karşısında ve Yerebatan Sarnıcı'nın hemen yanında Bizans döneminden günümüze kadar gelen dikilitaşın bulunduğu yer, dünya şehirlerinin İstanbul'a olan uzaklıklarının hesaplanmasında kullanılan sıfır noktası işlevi görmüştür.

Milyon Taşı olarak da bilinen dikilitaş, Roma'nın Adriyatik'ten başlayıp Konstantinopolis'e ulaşan ana yolu Via Egnatia'nın başlangıç noktasıydı.

Çoğu insan önünden geçmesine rağmen, çok azı onun ne olduğunu bilir ve çok az insan bunu fark eder.

Bir efsaneye göre Medusa, Yunan mitolojisindeki yeraltı dünyasının dişi canavarı olan üç Gorgona'dan biridir. Bu üç kız kardeşin yılan başlı olan Medusa, bakanlarını taşa çevirme gücüne sahiptir.

Bir görüşe göre, Gorgona resimleri ve heykelleri o dönemde büyük yapıları ve özel yerleri korumak için kullanılmış ve bu nedenle Carnica Medusa'nın başı yerleştirilmiştir.